GELOOF HET MAAR

Op de website van Doorbraak.be (http://www.doorbraak.be/nl/nieuws/filosofieles-de-bom-onder-het-fundamentalisme) schrijft Johan Sanctorum in zijn artikel FILOSOFIELES: DE BOM ONDER HET FUNDAMENTALISME:

'Veel meer dan paracommando’s op elke hoek van de straat, vormen opvoeding en onderwijs de sleutel. Terreur maakt geen schijn van kans in een maatschappij zonder oogkleppen.'

Laat ik zeggen: Dat is maar een gedacht. Zowel dat terreur in een samenleving "zonder oogkleppen" "geen schijn van kans" zou hebben, als het waanidee dat een dergelijke samenleving überhaupt kan gecreëerd worden. Iedereen loopt met oogkleppen op. De ene zijn oogkleppen zijn wat groter en opvallender dan die van een ander, maar wie denkt dat er één mens rondloopt zònder, bewijst in elk geval overduidelijk dat hij er zelf heeft. 

Het is waar dat opvoeding en onderwijs een sleutel vormen, maar in plaats van weer maar eens een volledige herstructurering te propageren, zouden we beter eens gaan kijken naar wat er de afgelopen jaren/decennia is verloren gegaan, en daar aan enige reconstructie beginnen. Bijvoorbeeld door het onderwijs, in de zin van "het lesgeven", weer centraal te stellen in het onderwijs. Want tegenwoordig lijkt het er meer en meer op dat het lesgeven een ergernis is geworden, iets dat zo af en toe nog een beetje gebeurt omdat het nu eenmaal verwacht wordt, in verloren momenten tussen eindeloze vergaderingen, schoolreisjes, symposia, bespottelijke "bijscholingen" en andere vormen van bezigheidstherapie voor politiek correcte zombies.

En zo lang de politiek correcte dictatuur de deur openzet voor uitschot uit alle hoeken van de wereld, lijken para's op de straathoeken een uitstekend idee. Een veel beter idee, en een grotere prioriteit, dan een "radicaal-republikeins opvoedingsproject".

 

 

ZIELENKNIJPER VOL MET BROLWOORDEN IS DE GRONDTOON

DE STAAT VAN HET BOEK 2015   23 maart 2015 - SAVE THE DATE!   van 13 tot 18 uur in het Vlaams Parlement (Brussel)

Op maandag 23 maart organiseert het BoekenOverleg voor de vijfde keer de Staat van het Boek. Tijdens dit symposium geven prominente sprekers hun visie op de dynamiek van het boekenvak en de letterensector. Dit jaar staat de Staat van het Boek in het teken van leesbevordering. Hoe divers wordt er gelezen? Bereiken we een uiteenlopend publiek? Wat zijn de voorwaarden voor een positief leesklimaat? En hoe kan lezen bijdragen aan onze mentale gezondheid? 

Centrale spreker is psychiater Dirk De Wachter. Hij zegt: ‘Kunstenaars, in het bijzonder schrijvers, voelen de problemen van deze tijd veel beter aan dan wetenschappers. Als ik wil weten hoe mijn patiënten de maatschappij ervaren, heb ik veel meer aan een hedendaagse roman dan aan een jaargang van The American Journey of Psychiatry.’ Dit licht hij graag verder toe in zijn keynote.

Andere sprekers zijn onder meer Chokri Ben Chikha, Sven Gatz, Mieke Van Hecke, Rachida Lamrabet, Charles Ducal en Marita de Sterck.

De Staat van het Boek is een uitgelezen ontmoetingsmoment voor auteurs, vormgevers, uitgevers, boekverkopers, bibliothecarissen, opiniemakers, beheersvennootschappen, organisatoren van literaire evenementen, politici, beleidsverantwoordelijken en lezers.

Lees het volledige programma online. Inschrijven kan vanaf 2 februari.

 
Wanneer?     Maandag 23 maart van 13 tot 18 uur
Waar?           Vlaams Parlement – Hertogsstraat 6, Brussel
Inschrijven?  Vanaf 2 februari tot en met 19 maart
                     35 euro per deelnemer
                     Gratis toegang voor leden van VAV en Stripgilde

De centrale spreker is een zielenknijper, een adept van een pseudowetenschapje. Het is eens iets anders dan een stand-up comedian, toegegeven. Voor "het boek" zowel als voor "de strip" is werkelijk om het even wat goed genoeg. (In het kielzog van de aanslag op Charlie Hebdo, werd op de VRT opnieuw Alex Agnew van stal gehaald. Zijn optreden op de Boekenbeurs als "ambassadeur van de strip" heeft kennelijk indruk gemaakt, weze het niet bij mensen uit het vak.)

Ook opmerkelijk: dat het Vlaams Fonds voor de Letteren zijn toevlucht neemt tot brolwoorden als keynote. Ten eerste is het key-note en wat een grondtoon daar komt doen is mij een raadsel, zelfs figuurlijk!

Sinds het nieuwjaarsfeestje van het VFL, weten we dat Jos Geysels een soort cordon sanitaire (hij is een warme voorstander van cordons sanitaires...) heeft opgetrokken rond Vlaamse auteurs. Of alleszins: rond Vlaamse auteurs met Vlaamse namen. Het moet allemaal een beetje politiek correct Arabisch blijven, zeker als de festiviteiten doorgaan in het parlement. Vandaar ongetwijfeld de aanwezigheid van de parttime schrijvelaar (hij definieert zichzelf als acteur, theatermaker, performer en onderzoeker, niet als schrijver) Chokri Ben Chika Ben Mohammed en Rachida Lamrabet, boegbeeld van het Centrum voor Gelijke Kansen, die speeltuin bij uitstek van politiek correcte rechteneisers en plichtenontwijkers, wiens meest recente publicatie dateert van 2008.

Zoals ik al zei: om het even wat. Echt om het even wat.

CONCENTRATIEKAMP FALKENAU

Soetkin Soethoudt & Samuel Fuller

Toen ik Samuel Fullers (1912-1997) boek The Rifle in 1981 uitbracht in het Nederlands onder de titel Het Geweer (vertaling Jef Geeraerts) kwam hij hiervoor naar Antwerpen en bezocht er de boekenbeurs. We hadden lange gesprekken en ik vergezelde hem ook naar Londen waar hij een lezing ging houden. Tijdens deze reis vertelde hij me het verhaal van de bevrijding van het concentratiekamp Falkenau (Tsjechoslovakije) toen ik hem vroeg naar de heisa die was ontstaan naar aanleiding van zijn film The Steel Helmet waarin een Amerikaans soldaat een krijgsgevangene gewoon vermoordt. Sam vertelde me dat hij het met eigen ogen had gezien in Falkenau, waar iedere Duitser die nog een uniform droeg, gewoon werd neergelegd door de Amerikanen van de Big Red One die door het doden van de bewakers de gruwel van het kamp uit hun geest wilden bannen, en hen zeker geen gelegenheid wilden geven om te ontsnappen aan de gerechtigheid. Het was daar dat Fuller ook zijn eerste film draaide, met een handcamera 16 millimeter Bell&Howell, en dat op aanvraag van een kapitein. "Het mag het werk van een amateur zijn, maar de moorden waren professioneel," zei hij later.

TENERIFE

Sinds gisteren terug van een weekje Tenerife. Dat de Spanjaarden maar opletten daar. Reden? Zoals in ieder normaal toeristisch gebied vind je de meeste spijskaarten en andere dingen naast het Spaans ook in de grote talen, Engels, Frans, Duits - met hier en daar een beetje Zweeds, zelfs wat Fins en wat Nederlands, maar het begint er meer en meer op te lijken dat het Russisch bezig is om de grote vier te vervoegen. Met de expansiedrift van Poetin en de recente gebeurtenissen in de Krim en de Oekraïne in het geheugen, zou men kunnen denken dat de Russische inwijking erop gericht is om binnen enkele jaren een zogenaamde rebellenoorlog te beginnen en Tenerife op te eisen als Russisch grondgebied.

107 MILJOEN

AARTSBISSCHOP BRUTO JAARWEDDE 109.969 €
SECRETARIS GENERAAL EXECUTIEF MOSLIMS 69.527 €
GROOT RABBIJN ANGLICAANSE KERK 50.237 €
ORTHODOXE BISSCHOP 30.001 €
IMAM 27.336 €
KAPELAAN ANGLICAANSE KERK 25.478 @
RABBIJN 23.157 €
KATHOLIEKE PRIESTER 21.567 €
PROTESTANTSE PASTOR 21.567 €

Als de leden van die clubs willen dat hun clubs blijven bestaan, zouden ze er eens aan moeten denken om lidgeld te betalen, zodat zij die niet tot die clubs behoren er niet voor moeten opdraaien en dat zodoende de staat 107.000.000 in zijn zak - onze zak dus - kan steken.

ONGELOOF IS OOK EEN GELOOF

IK HEB HET NIET MET OPZET GEDAAN

Klaas Vantornout mag het hele jaar de Belgische trui dragen, zodat iedereen hem kan herkennen en hem in de wielen rijden!

JAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!

 

GHELUCK

BIJ OPBOD

* Parijs, Charlie Hebdo, Al Qaida vermoordt 12 mensen

* Noorden van Nigeria, Boko Haram vermoordt mogelijk 2000 mensen

WIE BIEDT ER MEER?

VLAAMS FONDS VOOR DE LETTEREN

Het heeft de voorzitter van het Vlaams Fonds voor de Letteren, Jos Geysels : “Het cordon? Ha! Het heeft standgehouden hè. (lacht) Daar ben ik heel tevreden om. Hulde aan de toenmalige voorzitters van CD&V en Open VLD en hun democratische halsstarrigheid.”
behaagd om jullie uit te nodigen op hun nieuwjaardrink (weeral geld dat niet wordt gebruikt ter promotie van de Vlaamse Letteren) in Vooruit in Gent.
Eregasten zijn de in het Nederlands schrijvende Fikry El Azzouzi, Birsen Taspinar en Fatena Al Ghorra.
Heeft Geysels een cordon tegen Vlaemsche auteurs ingesteld?
Je suis Charlie!

JE SUIS CHARLIE

Deze avond tramde ik in navolging van Parijzenaars en Lyonezen - die samenkwamen op allerlei pleinen - naar de Antwerpse Groenplaats, waar niets te zien was, en vervolgens naar de Grote Markt waar ik alleen stond met mijn bordje JE SUIS CHARLIE.
Teleurgesteld in de Antwerpenaar tout court, ben ik naar huis gelopen met mijn bordje op mijn borst en niemand heeft me ook maar aangesproken. Als iedereen zegt dat de Antwerpenaren vrijheidslievend zijn en het vrije woord aanhangen, slaan ze de bal goed mis. Ze hebben een grote smoel, zoals de krokodillen, maar dat zijn tropische dieren en die komen niet buiten wanneer het koud is. 

C'EST DE LA MERDE!

VRAAG NIET WAT JIJ VOOR DE ISLAM KAN DOEN
VRAAG EENDER WAT DE ISLAM VOOR JOU KAN DOEN

LITERAIRE TRIVIA

Herman Melville (1819-1891) kwam van moederszijde voort uit het geslacht Gansevoort, een belangrijke Nederlands-Amerikaanse familie.
In de periode dat hij Moby Dick schreef, was hij de buurman van zijn vriend Nathaniel Hawthorne die op dat ogenblik bezig was met het schrijven van The House of the Seven Gables. Het is daarom dat Melville zijn boek de opdracht meegaf: "In token of my admiration for his genius this book is inscribed to Nathaniel Hawthorne."
Er wordt verteld dat Melville op zijn eerste zeereis in 1839 zeeziek werd, wat hem niet belet heeft om over de zee te schrijven voor de rest van zijn leven. Op latere leeftijd, van 1866 tot 1885, was hij douanebeambte in New York City.

* Arthur Miller pende op zes weken tijd zijn

klassieker Dood van een handelsreiziger bij elkaar.

* Toen de omstreden dichter Ezra Pound Henry Miller's boek Tropic of Cancer voorlegde aan Obelisk Press, zei hij in het daarbij horende gesprek: "Here's a dirty book that's worth reading.

* Bij de Oscaruitreiking in 1939 kreeg Gone With the Wind een Oscar in haast iedere belangrijke categorie, maar nergens is ook maar de naam Margaret Mitchell gevallen.

DE STEMMERS WAREN TUSSEN DE 40 EN 50

Als je de top 10 van de Top 2000 à Gogo van NPO Radio 2 - en tegelijk de uitzendingen van NPO televisie 3 - hoorde en bekeek, wist je dat het zou uitdraaien op een gevecht tussen the Eagles (1977) en Queen (1975). Queen verloor dit jaar en kwam op de tweede plaats, terwijl Sylvia Symons het over twee nummers één had. Komen we daar op nummer 3 wel Led Zeppelin (1971) tegen zeker, op 4 Deep Purple (1972) en tot ieders verwondering vinden we Boudewijn De Groot (1997) op plaats 5, 6 wordt opnieuw Pink Floyd en op 7

Billy Joel in younger man's clothes

komt als een pijl uit een boog Billy Joel aangevlogen, dit dankzij de studenten van Leiden wordt gezegd, en op 8 en 9 staan weer Pink Floyd met nummers uit 1979 en 1975, Guns N'Roses (1992) kreeg plaats 10 toebedeeld.
Ik kan me verzoenen met plaatsen 2 (Bohemian Rhapsody), 5 (Avond) en 7 Piano Man) en zou van (10) Guns N'Roses wel voor Knocking on Heaven's door gegaan zijn.
Gelukkig was er net na twaalven op de BBC (net na elf uur dus) een live concert van

Queen + Adam Lambert en het was meer dan een uur genieten geblazen, onderbroken rond 12 uur Britse tijd door het Londens vuurwerk van middernacht.

DE PARABEL VAN DE VADDER EN DE LIJNEN VAN WELLINGTON

foto HLN

* Het eigenzinnig jaaroverzicht van 2014 is samengebracht onder de titel De Parabel van het Ezelsoor (uitgeverij VRIJDAG) en werd geschreven door Ivan De Vadder die een tekst verzon bij de soms schitterende politieke tekeningen van Karl Meersman (die er tussen haakjes in slaagt om GAL helemaal te doen vergeten). Eerlijk is eerlijk, ik heb het boekje in één adem uitgelezen ( Wilde ik het snel achter de rug hebben?) om de tekeningen intenser te bekijken. De Vadder mag een goed prater zijn, van schrijven heeft hij geen kaas gegeten, jammer. Maar koop het boekje, alleen al voor de cartoon van Laurette Onkelinx, die het parlement verwart met een vismijn, is het de moeite waard.

* Linhas de Wellington is een Portugese productie waarin, met respect voor de taal van de protagonisten, Engels, Frans en Portugees wordt gesproken. Ik vermoed dat deze gebeurtenissen in de les geschiedenis in Portugal aan bod komen, zodat de Portugezen ook hun aandeel kunnen opeisen voor de nederlaag van Napoleon. Maar enkel als je weet dat de Engelsen en Portugezen samenwerkten wanneer ze terugtrokken naar de Linies, en daarbovenop ook kennis hebt van het feit dat de Fransen Portugal onder leiding van Napoleon's geliefde maarschalk Masséna binnenvielen, is deze film best te smaken.
Wie grote veldslagen verwachtte, komt bedrogen uit, neen deze film houdt zich bezig met de petite histoire van een land en de mensen die het bevolken. We maken mee dat in het geheim versterkingen worden opgebouwd, dit om de hoofdstad Lissabon te beschermen. John Malkovich is de excuse American, om de film ook op de Engelssprekende markt te kunnen verkopen, terwijl Catherine Deneuve, Isabelle Huppert, Michel Piccoli ook hun opwachting maken.